Zapraszamy na premierę niezwykłego, interdyscyplinarnego spektaklu "Some Sign Of Life", łączącego muzykę, taniec i obraz, w wykonaniu artystów tworzących zespół Tuul.
data: 2, 3 grudnia 2023 (sobota, niedziela)
godzina: 18:00
miejsce: scena Art_Inkubatora w Fabryce Sztuki w Łodzi, ul. Tymienieckiego 3
wstęp: płatny, konieczny zakup biletów
bilety: https://www.bilety24.pl/teatr/1451-some-sing-of-life
czas trwania: 60 minut
wiek widzów: 16+
więcej: www.tuul.pl
* po premierze wydarzenia, w dniu 2 grudnia 2023, odbędzie się spotkanie z artystami, które poprowadzi Paulina Bisztyga z Radia Kraków
Tuul - to interdyscyplinarny projekt łączący muzykę, taniec i obraz. W języku estońskim słowo "tuul" oznacza wiatr, a wiatr to przestrzeń i to właśnie ona jest wspólnym mianownikiem dla różnych form sztuki, razem tworzących nietuzinkową całość.
Tuul - to język muzyki ilustracyjnej, która przez swoją formę elektroniczną, połączoną z brzmieniami akustycznymi i ambientem, ma za zadanie docierać do najgłębszych i najbardziej pierwotnych zmysłów człowieka. Możemy mieć wrażenie, że przenosimy się do przestrzeni wewnątrz i zewnątrz nas, do przestrzeni odczuć, do których najbardziej tęsknimy, których pragniemy, lub które otulają nas w naszym zagubieniu i poszukiwaniu naszego miejsca we wszechświecie.
Tuul - to także język tańca, którego trzonem jest GAGA - taniec o korzeniach izraelskich, posiadający swoje zasady i metafory, ale jednocześnie budujący indywidualną samoświadomość uczestników. To ruch, który pomaga w wędrówce, bez obciążania nikogo chęcią zdobycia konkretnych rezultatów i osiągnięć.
Tuul - to także język obrazu, poszukujący piękna, harmonii oraz oddechu. Obraz stający w kontraście do współczesnego stylu budowania narracji - opartym na pośpiechu, bylejakości, przebodźcowaniu i agresji - płynących w bardzo dużym natężeniu, ze świata współczesnych obrazów.
"Tuul w języku estońskim oznacza wiatr. Wiatr to przestrzeń. Przestrzeń to kosmos, kosmos to taniec, taniec to emocje, emocje to ludzie, ludzie to kosmos. Wszystko krąży i - w na pozór chaotycznym ruchu - układa się w sensy, bo przecież może być ich nieskończenie wiele. Tyle, ile par oczu patrzących na świat. Tyle, ile dźwięków chce wyrazić chwila. Tyle, ile ruchów tworzy emocje tańca.
Tuul narodził się z muzyki. Wisiał w powietrzu jak burza i czekał na swój moment. Czuła opowieść snuta przez elektronikę, spotkała na swojej drodze energię płynącą z obrazu. Obrazu wypełnionego improwizowanym tańcem, w którym człowiek może zaistnieć sam, lub wybrać zaciekawienie innym człowiekiem."
(Eta Hox / Off Radio Kraków)
Zespół Tuul tworzą:
Ewa Landowska - twórczyni muzyki Tuul ,od której wszystko miało swój początek. Kompozytorka, multiinstrumentalistka, wokalistka o anielskiej i niespotykanej barwie głosu. Absolwentka Krakowskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, współpracuje z wieloma muzykami na krakowskiej scenie i regularnie w niej uczestniczy.
Maciej Terlecki - twórca muzyki Tuul, od której wszystko miało swój początek. Perkusista, kompozytor i producent, od wielu lat biorący udział w wielu muzycznych projektach studyjnych oraz tych granych na żywo. Muzyk o wielu twarzach i fascynacji różnorakimi gatunkami, niekoniecznie tymi, w których głównym fundamentem jest grany na perkusji rytm. Swoje zamiłowanie do gatunku ambient zapoczątkowało odkrycie muzyki Briana Eno, dzięki której sięgnął również po inne instrumenty.
Natalia Iwaniec - tancerka, choreografka, nauczycielka GaGa od 2012 roku – metody pracy z ciałem, stworzonej przez Ohada Naharina w Izrealu. Uczyła na takich festiwalach tańca współczesnego, jak International Dance Week Budapest, pracowała z zawodowymi zespołami tańca: Rambert Dance Company w Londynie, czy National Dance Company Wales w Cardiff. Natalia uczyła GaGa także na wielu uczelniach wyższych: The Place czy Trinity Conservatory of Music and Dance w Londynie, czy na Akademii Muzycznej w Łodzi. Jako tancerka i choreografka rozwija swój język ruchowy oparty na GaGa, ale także na innych metodach pracy z ciałem - jak taniec współczesny, release, czy techniki streetowe. Jej ostatnia praca choreograficzna to spektakl “ECHA” Teatru Migro, do którego stworzyła choreografię. Natomiast jako reżyserka i choreografka stworzyła “Dydonę i Eneasza” dla Capelli Cracoviensis.
Justyna Wójcik - studiowała Discipline Delle Arti, Della Musica e Dello Spettacolo na Uniwersytecie w Padwie. Absolwentka filologii włoskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracowała z krakowskim Teatrem Proscenium oraz z włoskim aktorem komedii dell’arte Pierantonio Rizzato. Uczestniczyła w tanecznych projektach Krakowskiego Centrum Choreograficznego. Przez wiele lat związana z Teatrem KTO. W 2019 roku zrealizowała autorski spektakl "Ławka". Obecnie współzałożycielka oraz aktorka Teatru Migro.
Michał Strugarek - tancerz od 2004 roku. Absolwent kierunku Taniec w Kulturze Fizycznej, ze specjalizacją tancerz-choreoterapeuta. Przez większość swojej przygody z tańcem związany ze stylami ulicznymi (głównie Hip hop Freestyle Dance), jak i z kulturą uliczną. Podczas studiów oraz licznych warsztatów poznawał taniec współczesny oraz wszelkie techniki, metody i narzędzia wspomagające. Świat tańca współczesnego pozwolił mu na eksplorowanie i odnajdywanie połączeń pomiędzy wszystkim tym, czego doświadczył, jak i ukierunkowanie tych doświadczeń w kreatywną, uniwersalną twórczość. Zainspirowany działalnością Bruce’a Lee i jego koncepcją „Style of no style”, stara się, aby jego tworzywa były uniwersalne, niezależne od panujących estetyk, stawiając na pierwszym miejscu możliwość wyrażania siebie. Lata 2018-2019 spędził na podróżach po świecie, zdobywając nowe wartości - ucząc się, wymieniając, występując. Spędził między innymi trzy miesiące w Izraelu, uczęszczając do Suzanne Dellal Center, na codzienne zajęcia GaGa. Odwiedził i kształcił się również w Amsterdamie, Londynie, Brukseli. Tancerz w spektaklu “Wolves” w choreografii Emmy Evelein (Holandia), który otrzymał nagrodę publiczności podczas nominacji do Kurt Jooss Prize 2019 w Essen. Współtwórca i tancerz w spektaklu “Heavy Mental” nagrodzonego podczas festiwalu Hip Hop w Teatrze (2018). Pedagog oraz performer na Festiwalu Cyrkulacje 2017. Współpracował ze Szkołą Tańca Współczesnego Natalii Draganik-Franke w Poznaniu (tancerz i producent muzyczny), Agnieszką Noster, Agnieszką Doberską, Zofią Tomczyk, Andrzejem Adamczakiem, Aleksandrą Bożek-Muszyńską i Patrykiem Gorzkiewiczem. W wolnych chwilach - producent muzyczny, fotograf, filmowiec, DJ.
Piotr Skalski - tancerz, pedagog, choreograf, specjalizuje się w improwizacji i tańcu współczesnym. Absolwent łódzkiej Akademii Muzycznej (Muzykoterapia) oraz Instruktorskiego Kursu Kwalifikacyjnego o specjalności Taniec Współczesny. Od 2008 roku związany z Eksperymentalnym Studio Tańca Iwony Olszowskiej, jako tancerz, choreograf, twórca improwizacji, instruktor. Uczestnik wielu warsztatów tańca współczesnego, contact improwizacji i improwizacji. Współpracuje z krakowskimi teatrami jako tancerz, twórca choreografii i ruchu scenicznego. Improwizator w polskiej wersji spektaklu „Soul Project” w reżyserii i choreografii D.Zambrano. Tancerz w spektaklu „Lighting” w choreografii A.Konjetzky, „Trans_Miss(i)on” w choreografii I.Olszowskiej i F.Fehera oraz “Kantor.Burza” w reżyserii S.Krawczyńskiego i choreografii A.Godowskiej.
Wojciech Ireneusz Sobczyk - autor grafiki przedstawiającej planetę Tuul oraz wizulizacji i animacji, które na żywo współtworzą pokazy "Some Sign Of Life". Studiował grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie uzyskał tytuł doktora, pod opieką prof. Dariusza Vasiny. Pracuje na stanowisku adiunkta na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Zajmuje się rzeźbą, instalacją, animacją, muzyką, grafiką warsztatową. Wojciech Ireneusz Sobczyk jest artystą zdecydowanie niewspółczesnym. Jego zainteresowania koncentrują się wokół szeroko pojętego humanizmu, a praktyka artystyczna czerpie wielokrotnie z klasycznych czy nawet archaicznych już technik, tematyki oraz ikonografii. Sobczyk wraca do fundamentalnych pytań o naturę Człowieka, istnienie Dobra i Zła, istotę Piękna i Sztuki. Nie jest to jednak wyłącznie prosty powrót do idei i warsztatu artysty renesansu. Rozmiłowania Sobczyka w humanistycznych wartościach przybierają charakterystyczny materialny wymiar. Poprzez obsesyjną manualną biegłość oraz namiętność do misternych detali, kreuje on własny korpus moralny. Fetysz Sobczyka wobec idei i materii łączy się ze sobą w nierozerwalnym i finezyjnym splocie, który staje się nostalgiczną pogonią za własną formułą duchowości.
Dominika Krzyżanowska - odpowiedzialna za produkcję Tuulowej premiery "Some Sign Of Life". Animatorka i menadżerka kultury, producentka, aktorka, a od dwóch lat także masażystka. Studiowała Kulturoznawstwo na UMCS. Ukończyła Akademię Praktyk Teatralnych “Gardzienice”. Współzałożycielka Teatru CHOREA, w którym oprócz pracy artystycznej, kierowała finansami. Tworzyła i koordynowała program edukacji artystycznej dla dzieci i dorosłych w Fabryce Sztuki w Łodzi. Prowadziła warsztaty pracy z ciałem i głosem. Grała w spektaklach: "Tezeusz w Labiryncie", "Po Ptakach", "Bakkus", "Śpiewy Eurypidesa", "Gry [w] Pana Cogito", "Tehillim/Psalmy", "Szczelina". Śpiewała w koncertach: "Gilgamesz", "Rytm języka" i w "Koncercie Pieśni Antycznych". Reżyserka koncertu "Lulabajki", z udziałem takich wokalistów jak: Piotr Rogucki, Natalia Przybysz, Natalia Grosiak, Krzysztof Zalewski. Autorka tekstów na płytę "Lulabajki". Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2016 i 2020. Aktualnie pracuje w Centrum Kultury w Lublinie, gdzie wraz z Pracownią Sztuczka prowadzi projekty edukacyjne i artystyczne dla dzieci, w tym innowacyjny na skalę ogólnopolską Rezerwat Dzikich Dzieci. Gra w spektaklach: "Smok/g", "Przepisy - nie tylko dla dziewczynek", "Cztery pory roku", "Fju fju", "Bajki z kliszy". Kustoszka Mikromuzeum Dzieciństwa, pod pseudonimem Zbierella Szukajdzińska. Certyfikowana playworkerka. Organizatorka i twórczyni festiwalu PAJDOKRACJA. Prywatnie entuzjastka prac ogrodowych, spacerów z rasowym kundlem Tapirem. Uwielbia bataty i lody w różnych smakach, najbardziej pistacjowe. Na poważnie odkrywa i uczy się odpoczynku, relaksu i zalet czasu wolnego.
Edyta Dufaj - w Tuulu odpowiedzialna za połączenia energii płynących z muzyki, tańca, obrazu oraz tekstu. Absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Do jej najważniejszych osiągnięć należą: Grand Prix Międzynarodowego Biennale Fotografii Pejzażu 2012, udział w finale konkursu Adobe Design Achievement Awards w Nowym Jorku 2013, Nominacja Fullbright Graduate Student Awards 2014, nagroda Międzynarodowego Nikon Photo Contest 2015, udział w Międzynarodowej wystawie „Exploring botany” w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha (2020), wydanie autorskiego albumu fotograficznego „Dufaj” w 2021 roku oraz współpraca z: Konzert und Theater w Szwajcarii (od 2021), Festiwalem Kultury Żydowskiej (od 2019), Festiwalem Fair Play Dance Camp (od 2015), Krakowskim Biurem Festiwalowym (od 2018, przy takich wydarzeniach jak: Festiwal Miłosza - edycja 2018-2021, Festiwal Conrada - edycja 2018-2021, Misteria Paschalia - edycja 2019-2022, Opera Rara - edycja 2019-2021), Fundacją Wisławy Szymborskiej (od 2021), Fundacją Olgi Tokarczuk (w 2020), Muzeum Kaligrafii i Historii Pisma (od 2018), Akademią Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. Współpracuje bądź współpracowała z szeregiem instytucji przy wielu inicjatywach kulturalnych jako fotograf, wykładowca, koordynator, współorganizator i artysta.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.
Projekt realizowany jest przez Fundację od Wschodu do Zachodu.
Partnerami projektu są Teatr CHOREA oraz Fabryka Sztuki w Łodzi.
